Niko salama ( Het gaat goed, ik ben veilig!)

Weer weken vol ervaringen!

De dagen zijn hier zo voorbij (dat is een goed teken want dan heb ik het leuk!) deze 2 weken heb ik weer stage gelopen op de NBU (new born unit) het was weer een week vol ervaringen en gebeurtenissen! Aankomende week is mijn laatste week daar alweer en dan ga ik naar de bevallingen!!! Ik heb nu ook mijn planning die staat hieronder!

Ik loop totaal 14 weken stage,

NBU                4 weken         (baby’s die te vroeg geboren zijn of problemen hebben)
…………….01/09/2014 tot 25/09/2014

Maternity      3 weken         (bevallingen)
……………29/09/2014 tot 16/10/2014

Vakantie        1 week           (Mam en pap komen!)
……………16/10/2014 tot 26/10/2014

Maternity      1 week           (bevallingen)
……………27/10/2014 tot 30/10/2014

MCH            2 weken         (consultatie bureau en vaccinaties kinderen)
……………03/11/2014 tot 13/11/2014

Paediatric     4 weken         (kinderafdeling 0/12 jaar)                                                                                                ……………17/11/2014 tot 26/11/2014

Ik ga gewoon door waar ik ben geëindigd!

6 en 7 september (weekend)

Dit weekend was ook weer zo voorbij het gaat zo snel! We zijn naar de markt geweest dat is ook een hele ervaring hahahaa.   Je kan er wel erg lekkere dingen kopen, veel groente,fruit, kruiden en heel veel gefrituurde vissen ( plus gratis vliegen) we kopen vooral ons groente en fruit op de markt en als we vlees of vis willen kopen we dat bij de supermarkt. Er is hier niet zo veel vlees,wel veel levers en vlees wat gemalen is met bot en al dus dat slaan we even over :p.    

Zondag zijn we naar Dunga Hill Camp geweest dit is een bar-restaurant-camping. Je hebt hier prachtig uitzicht over lake Victoria en je kan hier erg gezellig zitten om wat te drinken, deze zondag was er dit —}  

Was erg leuk om heen te gaan en de kinderen speelden erg leuk! Er was een man die het sprookje aan het vertellen was en de kinderen speelde het na.

 8 t/m 12 september (maandag, dinsdag, woensdag en donderdag)

2^e week stage ging vandaag van start, en ik heb vandaag een foto gemaakt waar ik uren naar kan kijken, ik vond het zo bijzonder om deze foto te maken en toen ik hem s ‘avonds weer bekeek bedacht ik me hoe bijzonder het is dat ik met zulke kleine baby’tjes mag werken en dat ik hier in Kenia mag zijn, leren en ervaren. Het word steeds leuker op de afdeling en ik merk dat ik ook meer leer hoe de Kenianen werken.

   Dit is de foto, het was zo een klein handje!

Deze week mocht ik medicijnen geven en ze klaar maken, dat vond ik wel even spannend want de baby’jes zijn zo fragiel dat je geen fouten moet maken (met medicijnen natuurlijk nooit!). Het geven van de medicijnen gaat door een waaknaald die de arts bij de baby’s zet, dit gaat erg lastig omdat de aders erg klein zijn en je kan de aders niet zo goed zien liggen.

Ik vind het best heftig om te zien hoe een arts een waaknaald plaatst omdat, de arts bind het armpje af met een elastiekje en dan gaat die zoeken en prikken. Het prikken lukt vaak de eerst 6 keer niet en dan vind die misschien een plek waar het gelukt is. Soms prikken ze echt te vaak en dan vind ik het zo naar om naar te kijken, moet je in Nederland niet proberen. Als het naaldje dat zit blijft het vaak niet lang zitten omdat de baby’tjes het er vaak uittrekken of hij zit verstopt. Dan begint het weer opnieuw.

Ik vind het super leuk dat mijn collega’s ook heel erg geïnteresseerd zijn hoe het in Nederland gaat maar soms vind ik dat ook lastig omdat je dan echt merkt hoe goed we het hebben in Nederland en niet alleen in de zorg maar met alles.

Bijvoorbeeld veilig zijn en je veilig voelen hier kan ik na 10 uur niet meer over straat lopen en moet ik met een taxi gaan, dat is in Nederland helemaal niet dan kan ik om 4 uur s’ nachts nog over straat fietsen alleen. Eerst dacht ik dat ik niet meer over straat kon omdat ik blank ben, dat brengt ook wel meer gevaren met zich mee maar de Keniaanse vouwen gaan dan ook niet meer over straat omdat het niet veilig genoeg is.

Hierom zijn de diensten in het ziekenhuis ook zo bizar, een nachtdienst is van 18:30 tot 07:30 dat is dus 13 uur!!! En dat is alleen omdat het niet veilig genoeg is! oow en de schoonmaakster werkt 12 dagen achter elkaar en heeft dan 2 daagjes vrij woow!

Er is een arts op de afdeling die altijd heel geïnteresseerd is in hoe we de dingen doen in Nederland en hoe hij het hier zou kunnen veranderen, nou is het jammer dat ik in Nederland niet op een NBU afdeling heb gewerkt dan had ik hem meer kunnen vertellen maar toch kan ik hem dingen leren. Maar ik heb hem toch iets kunnen leren! Het vastmaken van een neus maag sonde! Ze zijn er blij mee en blijven de nieuwe methode gebruiken want nu blijven de neusmaagsondes veel langer zitten. Eerst vielen ze er dezelfde dag nog uit maar nu niet meer joepie!

13 en 14 September (Weekend)

Dit weekend heb ik gezellig bij sarah gegeten en we hebben het over de safari gehad die ik jaaaaaa……….. met mam en pap ga maken!!! Ze komen 17 oktober en zijn hier tot 26 oktober! Ik heb daar zo veel zin in, het ziekenhuis laten zien, laten zien hoe ik hier leef en hoe Kisumu is, natuurlijk de safari, en nog veel meer dingen! Pap en mam hebben er als het goed is ook veel zin in dus dat is mooi! Het is wel heel heel heel heeeeel erg jammer dat anke niet kan komen want die zit in het te gekke Amerika! Ik mis annie wel mega erg maar ik vind het fijn om te horen en te lezen (op haar top blog!) dat het goed met haar gaat en dat ze een super tijd heeft met heel veel vrienden en vriendinnen! Ik ben echt trots op mijn top zusje!

Ook gezellig met mick, puck, sem, dino, esther, mam en pap gefacetimed, oowja en met anke haha. Anke was op de ene ipad en ik op een telefoon.

15 tot 19 september (maandag, dinsdag, woensdag en donderdag)

Deze week (stage week 3 alweer) heb ik weer veel dingen mee gemaakt waar ook veel zielige dingen tussen zaten. De baby’tjes worden natuurlijk niet naar de NBU gebracht omdat het gezonde baby’s zijn maar omdat het niet goed gaat en dan verlies je soms ook baby’tjes. Er kwam bijvoorbeeld een baby binnen die te lang vast had gezeten in het geboortekanaal en hierdoor zonder zuurstof heeft gezeten. Nu heeft het baby’tje heel veel stuiptrekkingen en een gilletje alsof hij gemarteld word, het gaat echt door merg een been! Zo zielig om te zien, de moeder is ook nog te zwak om naar de baby te komen dus zorgen wij (de verpleegkundige) nu tijdelijk voor het baby’tje.

Donderdag ging een verpleegkundige de moeders les geven over borstvoeding dat vond ik echt goed want dat doen ze hier heel weinig. De moeders doen maar wat heb ik vaak het idee, ik weet niet of dat klopt want misschien krijgen ze wel voorlichting op maternity maar dat zullen we over een weekje zien. Want volgende week is al mijn laatste week bij de NBU en dan ga ik door naar maternity.

Deze week mocht ik ook infusen klaar maken en weer de medicijnen klaar maken en geven dat was wel echt leuk. Je krijgt daar dan ook steeds meer vertrouwen in!

20 en 21 september (Weekend)

Dit weekend ben ik lekker wezen zwemmen, heerlijk! Zaterdag ging ik zwemmen bij Kibokobay resort, dit is een resort echt 5 minuutjes lopen vanaf mijn huisje en het zwembad ligt aan Lake Victoria. Je hebt daar heel mooi uitzicht en het is lekker rustig.

Zondag ben ik gaan zwemmen bij Kisumu hotel dat is een groot hotel midden is Kisumu zelf, het zwembad is hier groter maar je hebt niet zulk mooi uitzicht als bij Kibokobay resort. Het was wel erg gezellig want ik ging zwemmen met Sharon, zij is hier nu 3 maanden en ze zou al naar huis gaan maar ze heeft het zo leuk dat ze hier nu totaal 6 maanden blijft. Ze gaat ook in December weer naar Nederland.

S’ avonds weer lekker gekookt, ik eet hier heel veel rijst met groente en ei hahaa maar ik vind het echt lekker! Zondag avond heb ik een mega hamburger met brood op mmmm, had echt al lang geen vlees op. Ik eet hier denk ik 1 keer in de week vlees, dat was even afkicken. Ik had lekker bruin brood gevonden dus dat was ook genieten! Ik lunch hier met fruit dus eet eigenlijk nooit brood. Ontbijten doe ik lekker met yoghurt en muesli.

    MMMMMMMMMMMM.

22 tot 25 september (maandag, dinsdag, woensdag en donderdag)

Week 4 stage en de laatste week op de NBU wel erg jammer maar heb ook heel veel zin om naar maternity te gaan en te zien wat ik daar allenmaal mee ga maken. Het is ook wel spannend om daar heen te gaan, een bevalling is volgens mij best heftig en dan ga ik mijn eerste hier in Kenia mee maken!

Deze week was er weer iets gebeurt wat ik zo heftig en zielig vond. Er was in de ochtend een baby geboren die naar ons gebracht was. Het baby’tje was te vroeg geboren en woog maar 1,2 kilo! Maar hij deed het heel erg goed! De moeder kwam kijken en ging toen weer weg, wij dachten terug naar de maternity want daar verblijven alle moeders. Dit was niet het geval de moeder was weg gegaan, weg van het ziekenhuis en weg van haar baby. We wisten ook niet of we de juiste naam hadden omdat ze geen identificatie had. Dus de baby was nu een wees en de verpleegkundige gingen voor de baby zorgen. Als ze de moeder niet terug konden vinden of als ze niet terug zou komen zou de baby als het gezond was, naar een weeshuis gaan of geadopteerd worden.

Iedereen was op zoek naar de moeder en de volgende dag was ze gelukkig weer gevonden! Waarom de moeder weg was gegaan is nooit duidelijk geworden maar het is erg fijn dat ze er weer is en ze zorgt goed voor het baby’tje!

Er was ook een baby’tje die een bloed transfusie nodig had, vond ik zo interessant om te zien. Het baby’tje was erg witjes en na de transfusie zag je dat de baby steeds meer kleur kreeg en zich steeds beter ging voelen. Ze geven het bloed gewoon door dezelfde waaknaald waar ze ook alle medicatie door geven.

Deze week heb ik ook voor het eerst zelf ugali gemaakt, dit is maispap maar het is echt wel lekker, met groente en ei. Ik neem wat meel mee naar Nederland denk ik dus wie wil proeven kan in December langs komen en dan zal ik het maken!

Haahaa ziet er matig uit maar ik vind het echt wel lekker! Had de helft van  de boontjes al op maar moest toch een foto hebben!

Ik aan mijn collega’s vragen hoe je het moet maken want ik had het 1 keer op maar nog nooit gezien hoe je het maakt dus had geen idee hahaha. Hun lachen en ze vonden het echt raar dat ik het niet kenden, iedereen eet het hier. Hun uitleg geven en ze dachten nou dat gaat nooit lukken maar het was gewoon gelukt! De volgende dag liet ik een foto zien en ze waren mega trots op me (blij!).

Het is zo leuk als je dingen wil leren en doen vanuit hun cultuur en het daar met hun over hebt krijgen ze direct een soort van meer respect voor je. Ze respecteren het heel erg als je hun levensstijl wil leren kennen en niet blijft hangen in wat je zelf al kunt en kent. Maar hun zijn ook heel nieuwsgierig hoe het in Nederland gaat en hoe ik de dingen doe. Ik vetelde dat eigenlijk iedereen wel een wasmachine heeft en dat vonden ze echt zo bijzonder, terwijl dat in Nederland eigenlijk normaal is. Dan ga je daar echt over na denken want het is niet normaal dat sommige mensen heel veel hebben en sommige mensen bijna niets, gaat dan niet over de wasmachine maar over alles. Iedereen is gelijk maar je krijgt niet overal dezelfde kansen en dat is echt oneerlijk eigenlijk!

Woow wat kan het hier hard regenen en onweren, het voordeel daarvan is dat er niet zo veel stof meer is maar het nadeel is dat er veel kikkers in ons huis komen, en de salamanders vinden ons huisje ook erg prettig hahaha. We hebben nu een kikkermok om de kikkers naar buiten te brengen. Je went hier aan alles. Gelukkig nog geen spinnen en kakkerlakken in het huisje gehad! (afkloppen)

Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden om te lezen hoe mijn leven nu is! Ik zal mijn volgende blog weer iets sneller doen maar jullie kennen mij en ik ben niet zo van het typen hahhaaa. Maar vind het wel erg leuk om mijn ervaringen met jullie te delen!

Volgende week ga ik naar Maternity dus daar ga ik vast veel meemaken. Dan hebben jullie weer nieuw leesvoer!

Groetjes uit Kenia!