Hierbij vertel ik vast dat het vrij veel is maar ik maak ook zo veel mee!!!
Jemig wat een week, het was heftig, mooi, een droom, soms naar, maar vooral zo bijzonder. Alles wat ik hier mee maak maakt zo een grote indruk en ik moet s’avonds echt denken woow wat heb je vandaag allemaal gedaan en besef je je wel hoe bijzonder dat is. Ik heb momenten dat ik dat niet besef en dat ik denk wat doen ik hier vooral mijn verjaardag vond ik erg naar, ik hou heel erg van bij vrienden en familie zijn en als je jarig bent dan hoort dat er bij! Dat het dan in de avond gezellig druk is door al de familie en vrienden.
2 september:
Mijn verjaardag! Wat een heftige dag, ik miste iedereen heel erg die dag. Ik had internet gekocht om te facetime en dat lukte niet dus daar baalde ik ook van maar het is allenmaal goed gekomen, heb mam en pap gesproken en dat vond ik erg fijn! Het was ook een hele bijzondere indrukwekkende dag, Loes en ik kregen een rondleiding door het ziekenhuis ( wat is dat groot zeg).
We hadden de dag ervoor een introductie gekregen bij het ziekenhuis en hadden te horen gekregen dat we zelf mochten kiezen wat we graag wilde doen.
We werden rondgeleid door Millesent, zij werkt zelf op de eerste hulp maar daar was het even rustig dus had ze tijd voor ons, een mega lieve vrouw en ze komt nog langs onze afdelingen om te kijken of alles echt goed gaat! Ze heeft ook gevraagd of we me gaan naar de kerk en dat gaan we volgende week zaterdag doen!
Na de rondleiding moesten we beslissen naar welke afdeling we die dag wilde gaan en op de afdeling waar je die dag heen ging begon ook je stage dus het was nog best een moeilijke beslissing. Alle afdelingen leken mij zo leuk en iedereen was heel aardig, Ik heb toen toch gekozen voor de afdeling NBU, new born unit hier liggen baby’tjes die problemen hebben na de geboorte of baby’tjes die te vroeg geboren zijn, HEFTIG!
Er werd vandaag ook een baby’tje binnen gebracht die net geboren was, het ging heel slecht met de baby omdat de baby 18 uur in de bekken van de moeder klem had gezeten! De moeder had geen vervoer naar het ziekenhuis en daarom heeft dat enorm lang geduurd , toen de moeder uiteindelijk in het ziekenhuis aankwam moest de baby eerst omhoog geduwd worden omdat de baby met een keizersnede gehaald moest worden en het al te diep zat! Ik vond het zo bizar dat er geen vervoer was voor de moeder in Nederland kan je zoiets echt niet bedenken.
Het gaat heel slecht met de baby, de baby ademt heel raar en heeft waarschijnlijk ernstige hersenbeschadiging. Ik vond het zo bijzonder dat ik het mocht mee maken dat er op mijn verjaardag een net geboren kindje binnen kwam.
Toen ik thuis kwam van de 1e stage dag moest ik alles echt even verwerken ik had zo veel indrukken! Toen gingen we als verjaardagsmaal pannenkoeken bakken en de buurvrouw kwam ook gezellig eten! Ze vinden het hier heel raar dat we pannenkoeken als avondeten eten, voor hun is dat een ontbijt hahahaha.
Hieronder zie je wat foto’s van de afdeling waar ik nu stage loop:
Dit is het kantoor.
Er zijn 2 van zulke kamers, voor de baby’s. Er staan in totaal 5 couveuses en 3 bedjes, in elke couveuse liggen ongeveer 2 of 3 baby’s (dat past makkelijk omdat de baby’s zo klein zijn).
Hier zitten de moeders als de de baby’s voeden.
3 september:
De 2e stage dag, we hadden in de ochtend een afspraak om onze planning te maken, naar welke afdeling we wilde gaan en voor hoe lang. Bij mij is er uit gekomen:
4 weken, NBU (new born unit)
4 weken op de afdeling waar bevallingen zijn,
4 weken op de kinder afdeling (kinderen van 0-12 jaar)
2 weken op de MCH (hier moeten kinderen van 0-5 iedere maand komen om zich te laten wegen en te laten meten, de kinderen krijgen hier ook hun vaccinaties)
Maandag kunnen we onze planning ophalen en weet ik wanneer ik naar welke afdeling ga.
Toen begon dag 2 van mijn stage op de NBU, het is zo bijzonder om met zulke kleine baby’s te mogen werken en je maakt ook veel mee. De moeders doen heel veel op de afdeling eigenlijk alles wel zoals, elke 3 uur voeding geven, als een baby’tje huilt word de moeder geroepen en zij moet het baby’tje dan verzorgen, als een baby plast of poept ruimen de moeders het op. Als verpleegkundige doe je medicijnen geven, de controles, rapporteren hoe het gaat en goed op de baby’tjes en moeders letten. Er lopen ook 2 artsen vooral in de ochtend en die doen dingen zoals neus maag sondes inbrengen.
Ik was natuurlijk ook erg benieuwd hoe het met de baby ging die op mijn verjaardag geboren was, maar het ging nog niet veel beter. De moeder is ook nog te zwak om naar de baby te komen dus zorgen de verpleegsters nu voor de baby.
4 september,
Alweer dag drie op stage, ik leer mijn collega’s steeds beter kennen en begrijp ook steeds meer wat de taken voor de verpleegkundige zijn. De moeders vinden mij ook minder raar dan dag 1 en ik klets nu ook gezellig met ze, dat ik echt een stuk fijner werken want als ik iets aan ze moet vragen reageren ze normaal en denken ze niet wie is dat en waarom is ze hier. Het is zo anders om hier te werken je kunt het niet met Nederland vergelijken!
Er kwam vandaag een baby’tje binnen van 650 gram, zo klein! De baby ademde niet en moest gereanimeerd en beademt worden, na een tijdje reanimeren had de baby een hartslag maar deze was nog zeer zwak. We hielden de baby goed in de gaten maar het ging nog steeds erg slecht soms stopte het hartje er mee en moest de baby weer gereanimeerd worden, na 3 uur overleed het baby’tje dat vond ik zo heftig. De vader kwam een een uur later naar de afdeling om het baby’tje te zien en hij moest beslissen wat er verder ging gebeuren met het kindje, of het mee naar huis ging of dat het naar het mortuarium ging. De moeder was nog te zwak om langs te komen.
Er kwam ook een baby’tje binnen die moeite had met ademen, de baby had lang vastgezeten in de bekken van de moeder. We gaven de baby zuurstof en het ging steeds beter, aan het eind van de dag deed de baby zelfs zijn ogen open en het hoefde niet meer in de couveuse te liggen. Het baby’tje was niet te vroeg geboren en had een goed gewicht dus het was wat sterker dan de te vroeg geboren baby’tjes.
De baby’s krijgen op de afdeling nog geen eigen naam, pas als de baby’s naar huis mogen geven de ouders hun een naar. Op de afdeling heten ze Baby plus de naam van de moeder.
Op de afdeling moeten we een blauwe jas aan en we moeten slippers van daar aan om de baby’tjes te beschermen.
5 september,
Vandaag was ik lekker vrij, regent het natuurlijk de hele dag! Gelukkig kon in in de ochtend lekker een was doen. Toen klaarde het in de avond weer op en we gingen we gezellig een drankje doen! We zijn naar een plek geweest wat rooftop hill heet, het is een soort kroeg, clubje op het dak van een gebouw. Het was echt heel gezellig! Wat dansen de afrikanen super soepel zeg, dat moet ik nog even leren maar dat gaat wel goed komen! ( denk ik ). Ik was daar samen met Loes, mijn buurvrouw Julie en nog een andere Nederlandse student die hier ook stage loopt (niet in het ziekenhuis) dus dat was erg leuk! Als je hier gaat stappen kent iedereen iedereen ook al ken je ze niet, ze dansen met iedereen en iedereen is mega aardig!
Dit moet ik ook nog even zeggen:
Wat een hoop verschillende dieren heb je hier zeg! Er zijn hier heel veel kippen, koeien, hagedissen, kikkers, vogels en nog veel meer! We zijn hier soms net een dierentuin waarbij Loes en ik de dieren zijn, er zijn heel veel kinderen die uit het dorp komen en dan willen ze graag kijken wat je aan het doen bent. ze blijven gewoon staan en kijken dan hahahaaa
Zoals jullie horen maak ik zo veel mee dus er zal snel weer een nieuw blog komen met hopelijk heel veel nieuwe ervaringen!
femkegrift 