Mzungu how are you?

Mzungu how are you? : Dit is wat alle kinderen roepen naar blanke mensen. Het betekend witte hoe gaat het? het antwoord hierop is: Het gaat goed!

Het is een lang blog maar erg leuk om te lezen!

IMG_0982

 26, 27 en 28 september (weekend)

Dit weekend weer lekker gezwommen heerlijk! En ik ben naar de kapper geweest, was best sceptisch maar het is gelukkig allenmaal goed gekomen. Iedereen hier heeft kroes of nep haar, wat ze er in vlechten of naaien. Dan maken ze kleine vlechtjes en daar naaien ze dan het nep haar aan vast, vinden ze handig want dan hoef je het 4 weken niet te wassen. Als je wakker word zit je haar altijd goed. De vlechtjes zien er vaak wel heel mooi uit, ze zijn in allenmaal vormen gevlochten. Het proces van de vlechten maken duurt ongeveer tussen de 3,5 uur tot 3 dagen!

29, 30 september, 1, 2 oktober ( maandag, dinsdag, woensdag en donderdag)

De 1e week op de maturnity, ik was erg benieuwd naar de afdeling. Ik wilde erg graag op deze afdeling gaan werken en hoopte er erg op dat het leuk en leerzaam ging worden!

Toen begon dag 1 ik kwam daar netjes op tijd en begon een praatje met de nacht dienst, ze zei tegen mij : pfff wat een drukke nacht, dus ik vraag wat dan? Zegt ze we hadden 8 bevallingen woow. Ik was benieuwd wat de dag mij ging brengen maar de hele dag dus gewoon geen 1 bevalling, wel een vrouw die bijna ging bevallen maar niet meer gezien.

Het is best een grote afdeling, je hebt 2 kamers met bedden waar de moeders liggen die in bevalling zijn, vrouwen waar iets mis mee is tijdens de bevalling (zoals hoge bloeddruk of pijn in de buik) en vrouwen die net een kind hebben gekregen. Als de moeders bevallen zijn moeten ze eigenlijk 24 uur blijven maar vaak gaan ze al eerder naar huis omdat het te druk is. Er zijn 16 bedden maar niet 16 vrouwen, op elk bed liggen vaak 2 of 3 moeders omdat het te druk is.

Tussen de 2 kamers met bedden heb je de kamer waar de moeders bevallen, hier staan 3 bedden naast elkaar met een gordijntje er tussen. In deze kamer is het soms net een lopende band, baby er uit hop volgende moeder. De moeder ligt in de grote kamer tot ze zelf voelt dat ze moet persen en dan kan ze naar de bavallingskamer komen

                     IMG_0567 IMG_0568

De baby word wel in de gate gehouden, elk half uur word de hartslag van de baby gemeten en elke 4 uur word er een vaginaal onderzoek gedaan om te kijken of het water al gebroken is, hoeveel ontsluiting de moeder heeft en of er geen gekke dingen aan de hand zijn zoals een bloeding. De ligging van de baby word dan ook gecontroleerd.

Als de moeder verder in de bevalling is dan word de moeder om de 2 uur gecontroleerd. Dit word gedaan door de studenten, de verpleegkundige en de artsen.

Toen dag 2, ik was nog geen drie kwartier binnen en had mijn eerste 2 bevallingen er al op zitten. De eerste bevalling die ik gezien heb lag de moeder op de grond ja OP DE GROND. Bedenk je een hele vieze vloer (omdat deze maar een paar keer word schoongemaakt en iedereen loopt er over heen en als er bloed op de grond valt of andere soorten vocht laten ze dit gewoon liggen.) Dit was omdat ze even ging staan en toen ineens moest persen, ze wilde de baby boven de prullenbak uitpersen en iedereen spurt naar de moeder toe.Er was geen tijd meer om de moeder op bed te leggen dus hop op de grond en ze lag nog geen seconde en de baby was geboren.

De eerste baby waarbij ik de bevalling heb gezien!          –>      IMG_0583

Echt niet normaal allenmaal bloed op de grond en iedereen deed alsof het heel normaal was (vond ik niet). Als de baby geboren word word die op de buik van de moeder gelegd en de navelstreng word doorgeknipt. Dan laat de verpleegkundige of arts het geslacht van de baby zien aan de moeder en moet de moeder zeggen wat het is. Dan word de baby onder een soort van warmte lamp gelegd en gewogen. Dan kijkt niemand meer echt naar de baby om. Als het huilt en goed ademt is het goed. Dan gaan ze weer naar de moeder, word de placenta er uit gehaald niet met veel liefde en word de moeder van binnen eens goed schoon geragd. Ze gaan met gaas naar binnen en roeren het goed schoon, ziet er erg pijnlijk uit. Als de moeder gescheurd of geknipt is dan hechten ze de moeder, dit gelukkig wel met een verdoving.

Na het hele gebeuren zeggen ze tegen de moeder als ze erg vuil is, ga maar effe douchen en als ze wel oke is dan sturen ze der naar een bed. Als de moeder op bed licht word de baby pas naar haar gebracht. Ik vind het zo bizar, de moeder is net bevallen en hop doorgaan met het leven, gewoon lopen en zoek het maar uit. zo voelt het soms wel.

Die dag heb ik 5 bevallingen gezien en de laatste bevalling heb ik niet echt gezien want dit was in een tuc tuc.

IMG_0953  –> Dit is een tuk tuk ( deze foto is genomen toen m’n ouders er waren)

Er kwam net voor ik naar huis ging een tuc tuc aangereden en er werd gemeld dat er een moeder aan het bevallen was, iedereen dacht oow die komt wel naar binnen en dan helpen we der verder, dit was zeker niet het geval want ze begon te gillen en iedereen rent naar buiten. Toen kwamen we er achter dat de baby al geboren was, in de tuc tuc!! De hele tuc tuc vol bloed en iedereen kwam snel in actie, hup de navelstreng doorsnippen, en kijken of de baby oke is, die moeder er uit, nahja die lieten ze zelf naar binnen lopen en controleren of de moeder oke was. Ik liep naar buiten om te kijken hoe de tuc tuc er aan toe was maar die was al weer weg, het enige wat ik zag was een straaltje bloed op de grond waar de tuc tuc naar toe was gegaan! Ik vroeg aan de verpleegkundige of dit vaak gebeurde want het zag er niet naar uit dat iemand dit erg bijzonder vond, toen zei ze ja dit gebeurt best vaak. Ik dacht dit is toch niet normaal!

Woensdag weer 4 bevallingen gezien, en vandaag ging ik ook helpen. Als de navelstreng was doorgeknipt pak ik de baby aan en zorg ik er voor dat de baby oke is. Ik weeg de baby, maak het naambandje en pak de baby lekker warm in.

Vandaag ook mijn eerste knip gezien, de baby paste er echt niet door en de moeder stond op punt van scheuren, dus de schaar er in. Jemig wat is dat naar om te zien. Als de moeder een wee heeft knippen ze der zo open, hier kan ik nog niet zo goed naar kijken maar weet dat het nodig is. Het is beter voor de moeder en beter voor de baby! (daar moet ik dan maar aan denken).

Donderdag heb ik 5 bevallingen gezien en ondersteund, een van de bevallingen verliep niet goed. Het duurde veel te lang en de baby kreeg een zwakke hartslag.                                                                                                                                                       De moeder moest voor een keizersnede en ik wilde graag mee, dit kon! Joepie!

De voorbereidingen voor een keizersnede zijn, de moeder een goedkeuring laten ondertekenen, de moeder scheren en een katheter inbrengen. Als dat gedaan is is het hopen op ruimte in de operatiekamer want er is maar 1 operatiekamer dus het kan zijn dat deze al bezet is. Dat was gelukkig niet zo en op de brancard werd de moeder naar de operatiekamer gereden (dit gaat niet heel vloeiend want er zitten zo veel gaten in de vloer dat de moeder zich goed moet vasthouden om niet te vallen) daar aangekomen valt het stroom uit. Zonder stroom kan je niet opereren dus dat was wachten tot er weer stroom was. Na ongeveer een half uur was er weer stroom gelukkig en kon de moeder klaar gemaakt worden voor de operatie. In de operatie kamer is het echt wel schoon, 1e plek in het ziekenhuis waarvan ik dacht oow hier is het redelijk proper! De moeder kreeg een gehele narcose en dan beginnen ze, ze snijden de moeder open, stoppen dan snel allenmaal gazen in de buik (omdat de darmen er anders uit kunnen vallen) dan trekken ze de vliezen open en word de baby er uit gehaald. Dan moet de verpleegkundige (die mee is vanuit de afdeling) de baby aanpakken en voor de baby zorgen. Aan het begin leek het goed te gaan met de baby maar toen stopte het met ademen, werd gereanimeerd en beademt. Na een paar minuutjes had de baby weer een hartslag en ademde weer, gelukkig! Het baby’tje was wel erg zwak en werd daarom naar de NBU(new born unit) gebracht om de baby goed in de gate te houden. De moeder word dan weer dichtgemaakt maar hier was ik niet meer bij ik ging met de verpleegkundige mee om de baby naar de nbu te brengen.

Was echt heel leerzaam om mee te maken en had echt geluk want er was een hele lieve arts die alles aan mij ging uitleggen stap voor stap en als ik iets wilde weten kon ik het gewoon vragen.

Wat een heftige eerste week zeg, zo veel meegemaakt en mega veel geleerd! Oowja en het bizarste vind ik nog wel dat de moeders alles alleen doen, er is geen familie bij dat is niet de bedoeling en veel moeders willen het zelf ook niet.

 3, 4 en 5 oktober. (weekend) 

Dit weekend weer lekker wezen zwemmen, en weer druk bezig geweest voor de komst voor mam en pap, nu gaat het snel. Heb ook lekker pannenkoeken gemaakt met een vriendin hier en filmpjes gekeken. Dit weekend moest ik ook mentaal bijkomen van al die bevallingen.

IMG_0817   Kinderen die spelen voor mijn deur, Gezellig!

6, 7, 8 en 9 oktober ( maandag, dinsdag, woensdag en donderdag)

Ik weet niet wat het is met de maandagen maar er zijn dan geen bevallingen hahaaa. Er kwamen vandaag 2 nieuwe meiden op de afdeling, ze komen uit Finland. Was wel gezellig en leuk om mijn ervaringen met hun te kunnen delen. Ze snappen heel goed hoe je je voelt en wat je van de zorg vind omdat het niet te vergelijken is met Nederland en dat was in Finland ook zo zeiden ze. Er was niet zo veel te doen die dag dus ik werd een soort van hun begeleider hahaaa, ik heb een rondleiding gegeven en alles een beetje uitgelegd.

Toen dinsdag was er 1 bevalling. Er waren wel veel vrouwen die opgenomen werden en als ze worden opgenomen doen de artsen, verpleegkundige of studenten altijd een vaginaal onderzoek en ze kijken naar de liggen en hartslag van de baby. Deze keer deed de arts het eerst en deed ik het daarna om te kijken of de moeder al ontsluiting had. De baby had een goede ligging (met het hooft naar beneden) en de moeder had 2 centimeter ontsluiting. Het is wel lastig te voelen want eerst dacht ik dat de moeder volledig ontsluiting had, dit was niet zo. Als je naar binnen gaat dan moet je nog een keer naar binnen en daar voel je dan hoeveel ontsluiting ze heeft (als ze al ontsluiting heeft). 1 vinger is 2 centimeter en 2 vingers dus 4 vanaf dan is het hoe verder je je vingers van elkaar kan houden hoe meer ontsluiting, en 10 centimeter is je vingers helemaal uit elkaar.

Woensdag was er weer een bevalling, gelukkig verliep deze weer goed en de baby en de moeder doen het top!.

Tijdens de lunch hadden loes en ik het over wat gebeurt er als er mensen overleiden hier… we wisten dat ze naar het mortuarium gingen van het ziekenhuis maar we hadden er niet echt een voorstelling van. Dus toen hadden wij het goede idee om langs te gaan en te vragen of we een rondleiding konden krijgen. Slecht idee natuurlijk.

Wij naar het mortuarium office en er zat een man, wij uitleggen dat we student verpleegkundige zijn vanuit Nederland en vroegen of er een mogelijkheid was voor een rondleiding. De man vond het super leuk dat wij langs kwamen want als er studenten uit een ander land komen gaan ze eigenlijk nooit naar het mortuarium (alleen wij zijn daar gek genoeg voor).

IMG_0671 Mortuarium man (Richard) en ik!

Toen begon de rondleiding. Er zijn 2 verschillende huisjes, de eerste waar we naar toe gingen was het oude huisje. Hier is geen koeling…. Het is een kamer met ongeveer 9 ijzeren bedden, zonder matras.

Op elk bed lIMG_0674iggen ongeveer 3 lichamen met een klein soort van dekentje over hun heen. En de geur was echt niet normaal, niet uit te leggen. Toen gingen we naar de 2e kamer, deze is nieuwer en er zijn 4 grote koelingen waar een, hoe kan ik het uitleggen, als je naar de bakker gaat liggen de broden altijd op van die karren. Deze karren staan dus in zo een koeling en daar liggen dan ongeveer 12 lichamen op. Mannen liggen bij de mannen en vrouwen bij de vrouwen. In deze kamer staat ook een tafel waar als de doodsoorzaak niet zeker is de lichamen open gemaakt worden om de oorzaak te vinden. Als dit een keer gebeurt dan belt de mortuarium man ons en kunnen we zien hoe ze dat doen.

IMG_0652    IMG_0650

Nieuwe gebouw met de 4 koelingen.

Toen donderdag werden we gebeld door de mortuarium man of we konden komen want ze gingen de lichamen balsemen, ik wist niet wat ik hiervan moest verwachten maar het was zeker niet wat ik in mijn hoofd had. Ik dacht dat ze de buitenkant van de lichamen gingen balsemen met iets maar dat was niet het geval. Iets onder de bikinilijn maken ze een opening (ja ze snijden hots het lichaam open zonder genade) en zoeken (graaien) ze naar de slagader, dan stoppen ze hier een slang in. Dan laten ze ongeveer 5 liter vocht in het lichaam lopen zodat het lichaam van binnen uit opdroogt en niet verrot. Dit is omdat veel lichamen pas laat worden opgehaald door de familie, soms pas na 4 weken. Er is vaak geen geld voor een begrafenis dus moet de familie eerst aan geld komen. Dit doen ze vaak door feesten te geven waar mensen een bijdrage voor moeten geven om binnen te komen, of ze vragen geld aan collega’s en of vrienden. Veel lichamen liggen ook niet op een koeling dus dat is ook niet erg fris. Ik vond het erg heftig om naar die afdeling te gaan maar wel weer leerzaam.

10, 11 en 12 oktober (vrijdag, zaterdag en zondag)

Weer een relaxt weekend, boodschappen doen (dit duurt hier ongeveer al een halve dag), en weer heerlijk gezwommen en genoten van de zon hier.

IMG_0726

13, 14 en 15 oktober ( maandag, dinsdag en woensdag )

De laatste werkweek voor mam en pap komen!!! En zoals iedereen waarschijnlijk al had verwacht waren er op maandag week 0 bevallingen hahhaaa.

Dinsdag was een erg bijzondere dag, ik heb onder begeleiding van een arts een bevalling begeleid! Ik stond met de arts te kletsen toen de moeder binnen kwam lopen, de arts zegt tegen mij : trek een short aan en kom me helpen met de bevalling. Eerst vond ik het behoorlijk spannend maar het was een super aardige arts en ze hielp me super goed. We stonden er helemaal klaar voor en ja toen begon het echte werk, ik met watten het perineum ondersteunen (stukje huid tussen vagina en anus). Dit moet je doen omdat de moeder anders sneller uitscheurt. Toen na een aantal keer persen kwam het hooft van de baby tevoorschijn, aaah spannend. Als het hooft er uit is moet je direct de mond en neus schoonvegen van de baby en je moet checken of de navelsteng van de baby niet om de nek zit. Dan moet je even wachten en kijken welke richting de baby opdraait als het verder naar buiten komt. Daarna help je de baby om verder naar buiten te komen en voor je het weet is de baby er uit. Dan leg je de baby op de buik van de moeder en droog je de baby goed af, nu komt het knippen van de navelsteng. Je doet de navelstrengklip om de navelstreng en aan de andere kant doe je een kocher, tussen deze twee knip je de navelstreng door. Als dit allenmaal gebeurt is laat je het geslacht van de baby aan de moeder zien en dan gaat de baby naar een warmte lamp waar een andere vpk, de baby weegt en een naambandje om doet en er voor zorgt dat het goed gaat met de baby. Nu komt het nare gedeelde, de placenta van de moeder naar buiten escorteren. De kocher die nog om de navelsteng zit laat je zitten anders kan de moeder veel bloed verliezen, dan trek je heel zacht aan de navelstreng en druk je op de buik van de moeder om dit proces te helpen. Na een tijdje komt de placenta naar buiten. Hier in Kenia gooien ze hem dan hup de prullenbak in. Nu denk je bah een prullenbak ja het is echt maar ze hebben wel een speciale prullenbak dus maak je geen zorgen het gaat allenmaal volgens protocol! :p

IMG_0786  –> De baby die ik op de wereld heb gebracht! Bijzonder!!!

Woensdag ging ik kijken bij 2 keizersnede ‘s. De eerste heb ik gekeken en bij de 2e mocht ik de baby aannemen van de arts, de baby goed afdrogen en dan als het goed gaat met de baby (wat het ging ) terug naar de afdeling brengen. De keizersnede ‘s waren allebei gepland dus het ging heel rustig. Ik heb eerder in mijn blog al meer verteld over de keizersnede dus ga niet weer alles vertellen hahaa, dat word het wel heel lang. Deze keer kwam de moeder later binnen dus kon ik wat foto’s maken van de operatiekamer!

IMG_0814

 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24 ,25 en 26 oktober (do, vrij, za, zo, ma, di, wo, do, vrij, za en zo)

Jullie zullen misschien denken jemig wat een hoop dagen bij elkaar, is ook zo maar deze week waren madre en vadre hier in Kenia!!!

Ik had aan het begin van mijn reis nooit verwacht dat ik hier nu nog zou zijn maar ben intens blij dat ik heb doorgezet en ben ook trots op mezelf! Ik ga proberen nu niet te veel tekst gebruiken want dan word het wel een heeeeel lang verhaal hahaa.

Donderdag is de vakantie begonnen, nog de laatste dingen voor de komst van mam en pap geregeld en nu zijn ze er bijna!

Vrijdag kwamen mam en pap aan op Kisumu airport, oow wat was ik gelukkig dat ze er waren. Stond al te huilen toen ik ze nog niet eens zag hahaa. Toen kwamen ze door de poortjes lopen en het was zo fijn ze te zien, we werden opgehaald door de taxi en gingen naar mijn huisje. Mijn keniaanse buurvrouw is 4 weekjes naar Nederland dus we konden in haar huisje slapen, super! Die avond heb ik heerlijk ugali gemaakt met skumawiki en ei (in een van mijn vorige blogs kan je hier een foto van zien) dit vonden ze smullen hahahaa.IMG_0842

Zaterdag heb ik een toer door het ziekenhuis gegeven waar ik werk, dat vond ik erg bijzonder. We kregen (door mijn top collega’s) een toer door de nbu (new born unit) en Maturnity erg bijzonder! Ik heb ze ook een toer gegeven door de rest van het ziekenhuis maar we zijn niet overal naar binnen geweest want dat was niet de bedoeling (privacy).

Toen zijn we in de middag naar dunga hill camp geweest om het top uitzicht te bekijken over het meer.

IMG_7895IMG_7902 –> Richting Dunga Hill camp.

Zondag heb ik mam pap en Loes getrakteerd op een boottocht over Lake Victoria, erg mooi, veel gezien en ook 3 hippo’s! Daarna hebben we lekker aan het zwembad gelegen en heerlijk gegeten!

IMG_8114IMG_8017  IMG_8148IMG_8091

–> De Hippo!!!

–> Vissersdorpje

We waren aan het varen en de bootman stopt bij de bosjes, komt deze man er uit lopen, ik wist niet wat ons overkwam het was te bizar! we kochten 2 houten stokken bij hem en de bootman legde uit dat het suiker stengels waren, als je de buitenkant er af haalt kan je er op kouwe en dan smaakt het naar suiker. mmmjammie!

Maandag begon de trip naar de masai mara (natuurpark)! Eerst gingen we 6 uur in een bus, wat een hobbels! En toen werden we opgehaald door rafael onze toer gids. We moesten toen nog 2 uur rijden naar het huisje waar we gingen verblijven. Deze rit was echt niet normaal wat een stof en hobbels, we waren gesloopt toen we aankwamen. We reden een soort dorpje in en we dachten woow waar zijn we nu beland. Toen kwamen we bij ons gasthuis aan, dit was erg netjes, mooi en het eten was lekker maar het beste was dat ik een warme douche had! Dit was al 7 weken geleden dus was erg genieten! Voor het eten gingen we nog naar het masai dorp (hier wonen de masai mensen). Dit was ook weer een hele ervaring, pap en ik gingen met ze springen ( hoe hoger de mannen springen hoe minder koeien ze hoeven te betalen voor de vrouwen) en we zijn in een van de huisjes geweest. Het regende die avond behoorlijk dus ze zeiden, kom anders overmorgen nog terug dan laten we jullie nog meer zien! Toen gingen we lekker eten, slapen en douchen.

    IMG_8259    IMG_8267 In een huisje van de masai mensen.

Dinsdag hadden we de safari! Woow wat was dat gaaf zo veel gezien en meegemaakt, van 7 uur s’ ochtend tot ongeveer half 6 s’ avonds door het park getoerd, we hebben nog vastgezeten met de auto. Toen we vastzaten met de auto werd er ongeveer 20 meter naast ons door 2 leeuwen een cheeta dood gemaakt. Spannend! Gelukkig kwamen we snel weer los, we werden geholpen door andere gidsen, zelf mochten we namelijk niet de auto uit.

IMG_8345 Even een foto toen we vast zaten hahahaa!  IMG_8375 IMG_8408 IMG_8505 IMG_8562 IMG_8615  IMG_8598IMG_8655 IMG_8694IMG_8709

Hier steken elk jaar miljoenen gnoes over, ze overleven het niet allemaal zoals je ziet.

IMG_8751   Dit was de grens tussen Kenia en Tanzania, ja ook in Tanzania geweest!

IMG_8772 IMG_8781

Toen gingen we wandelen bij de rivier! Wel bewapend want alle dieren komen hier ook lekker drinken!

IMG_8807      Een cheeta met 5 baby’s!!!

Woensdag gingen we om 6 uur in de ochtend een wandeling maken om de zonsopgang te zien, we werden begeleid door William een masai man. Erg bijzonder! IMG_8987

IMG_8936  Samen met William!

Daarna gingen we nog even naar het dorp.

IMG_9038 Even een geit onvruchtbaar maken……  Tikken met een eizeren bol op de nootjes van de geit.

IMG_9055 Pap ging vuur maken ( nahja hij heeft het geprobeerd).  Love you!

Na het dorp gingen we door naar hells gate (natuurpark waar je tussen de dieren kan fietsen en een wandeltocht kan maken in een gorge) na een lange tocht kwamen we aan bij het hotel, woow wat was dit mooi! Het eten was zoo lekker we kregen 4 gangen en alles wat ze serveerde was huisgemaakt, ook de sappen mmmmmm.IMG_9231

Donderdag gingen we naar hells gate, dit was echt heel mooi en leuk! We hebben gefietst naar de gorge, dit is een plek waar het water al heeeeeel veel jaren een soort gat maakt! Heel bijzonder om te zien!

IMG_9110 IMG_9118           IMG_9122

IMG_9164          IMG_9157

        IMG_9209    Dit was in de Gorge.

Na hells gate gingen we door naar nakuru, hier hebben we geslapen op een prachtige plek, in een soort huis tenten sliepen we aan de rand van een krater wouw!

IMG_9259  Wouw!!  IMG_9239

Vrijdag gingen we terug naar kisumu.

Zaterdag en zondag was het super lekker weer en heb ik met mam en pap nog heerlijk vakantie gevierd aan het zwembad! We zijn ook nog naar de masia markt hier geweest en hebben een hoop leuke spulletjes gekocht! Toen was het alweer zondag avond en gingen mam en pap weer terug naar huis, niet leuk!

IMG_0958  IMG_0969  Hahahaa pap met 2 giraffen!

 27, 28, 29 en 30 oktober. (maandag, dinsdag, woensdag en donderdag)

Vandaag zijn mam en pap echt weg, is wel weer even wennen hoor, maar gaat gelukkig heel goed.

De laatste stage week op Maturnity al weer, tijd gaat snel! Deze week 7 bevallingen bijgewoond was weer erg bijzonder! Een van de baby’tjes wat te vroeg geboren en ging naar de nbu, het woog maar 1600 gram, klein!

De laatste week van mij stage ga ik niet meer naar de kinderafdeling maar ga ik elke dag iets anders doen, 1 dag 1e hulp, 1 dag gipskamer, 1 dag operatie kamer en 1 dag x ray. Er zijn zoveel verschillende afdelingen en in 15 weken kan je niet alles bekijken dus dacht ik doe er een paar nog een dagje!

Nu is mijn blog klaar hoor hihii. Hoop dat jullie het leuk vonden!

Groetjes Femke!

IMG_1006

Plaats een reactie